Raymond van het Groenewoud

Nee, Raymond gaat niet met pensioen. Niemand die dat verwacht van de man die van het podium zíjn wereld heeft gemaakt. Die zich het allermeest goed voelt onder roodfluwelen gloed van de spots. Raymond gaat niét met pensioen. Wél denkt hij eraan om het rustiger aan te gaan doen, want 65 is 65, ook voor wie er nog zoveel overblijft, zo indrukwekkend veel, na al die jaren. Als hij dit maar heeft dan komt hij er steeds door, en wij met hem. Nee, Raymond, hang je niet op, er is geen sprake van een stop! MAAR: Raymond gaat zijn eigen gang, binnenkort misschien alleen, want het hoeft voor hem niet groot of sjiek, als het maar klikt met zijn publiek. Een zanger zonder meer. Ook zonder groep. Die groep met Cesar, Mich, Pieter en Leander kan ons als geen ander verwarmen met muziek, in deze wereld van verdriet. Raymonds club, perfect op de meester ingespeeld. Hij spreekt met een eigen stem en speelt alles graag, zij spelen ongeëvenaard met 'm mee. DUS: mis het moment niet. Voor ze legende wordt, speelt Raymonds magische groep nog ten dans. Het is nu of nooit. Tijd om de weg naar zijn optreden te vinden. En het is weer Feest! Hoppah!! 65!!! (staand publiek)